Луғатда «орттириш» деган маъноси бор. Истилоҳда эса Қуръони карим қироатида ҳарфни талаффуз қилганда овозни чўзиш «мад» дейилади. Мад ҳарфлари учта: олди фатҳали сукунли «алиф», олди заммали сукунли «вов», олди касрали сукунли «йо»дир. Мад икки хил: аслий (табиий) ва фаръий бўлади.