Маън ибн Адий (р.а.), саҳобалардан. Ақоба, Бадр ва бошқа барча маъракаларда Расулуллоҳ (с.а.в.) билан бирга қатнашганлар. Урва айтадилар: «Баъзи одамларнинг «Қанийди, Расулуллоҳ (с.а.в.) вафот этгунларича биз ўлсак-ку, чунки у зотдан кейин фитналанишдан қўрқамиз», дейишганини эшитдик. Маън эса: Аллоҳ номига қасамки, мен у зотдан олдин ўлишни яхши кўрмайман. Негаки мен у зотни тирикликларида қандай тасдиқлаган бўлсам, ўлганларида ҳам шундай тасдиқлашни яхши кўраман», дедилар.