Миссионерлар (110)
Мусулмон бўлиб туғилиш бошқа, ўзга дин вакиллари муҳитида дунёга келиб, вояга етиб, кейинчалик ўз иродаси, риёзати, саьй-ҳаракатари билан "Сироти мустақийм"га юз буриш бошқа.
Қуддусда топилган Таврот бу китобнинг энг қадимий нусхаси бўлиб, унда пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам зикр қилинган, деб хабар қилади «ABNA». Аллоҳнинг инояти билан, Сулаймон ибодатхонаси харобалари жойлашганлиги тахмин килинган ал-Ақса масжиди яқинидаги ҳудудда қазишмалар олиб борилган. Қазишмалар ўз натижаларини берди – бу ерда иброний тилида ёзилган ва энг қадимги асл нусхага яқин ҳисобланган Таврот топилди.
Британия Ҳиндистонни босиб олганидан сўнг насроний миссионерлари ёмғир мавсумидаги қурбақалардек ҳамма ёқни босиб кетди.
Улар ўз ҳузурларидаги Таврот ва Инжилда ёзилган ҳолида топиладиган, уларни яхшиликка буюриб, ёмонликдан қайтарадиган, уларга покиза нарсаларни ҳалол қилиб, нопок нарсаларни ҳаром қиладиган, устиларидаги юкни енгиллатиб, кишанларни ечадиган уммий, Набий, Пайғамбарга эргашадилар. Бас, унга иймон келтириб, ёрдам бериб ва уни қўллаб-қувватлаган ҳамда унга нозил бўлган нурга эргашганлар–ана ўшалар нажот топгувчилардир. (Аъроф сураси, 157)
Насоро динига мансуб эркакча кийинган, сочи янги солдатнинг сочидек калта ёш аёл Аҳмад Дийдотга савол беради:
Йигитлик чоғларим—бундан қирқ йилларча муқаддам мен Дурбандаги (Жанубий Африқо Республикаси) «Ройал Сиэте»да (Қирол театрида) ўтказилган бир йиғинда қатнашганман. Унда Хайтен исмли христиан илоҳиётчиси диний маьруза қилган эди.
Байтул Мақдис ибодатхонаси ҳақида насронилар таълимотида айтилишича, милодий 70-йилда Рим аскарлари томонидан тўлиқ вайрон қилинганидан кейин маъбаднинг тарихи Масиҳнинг сўзларига кўра тўлиқ якунланди: "Сизларга чинини айтайин: бу ерда бирор ғишт бутун қолмайди, ҳаммаси вайрон бўлади”, – деди" (Матто, 24;2).
Юқорида Аллоҳнинг ягоналигини, ибодатга ундан ўзга сазовор зот йўқлигини, унинг шериги ҳам йўқлигини умумий равишда ақлий ва нақлий далиллар билан исбот қилганимиздан кейин, Ийсо алайҳиссалом ҳақида ҳам ҳақ сўзни айтмоғимиз лозим.
Барнабо асли Кипрлик бўлиб, исми Юсуф бўлган. У яҳудий миллатининг левит авлодига мансуб эди. «Шулар каби Юсуф исмли, левитлар авлодига мансуб кипрлик бир киши бор эди. Ҳаворийлар унга Барнабо, яъни «далда берувчи» деган ном беришган эди. У ўз ерини сотиб, пулини ҳаворийларнинг ихтиёрига топширди» (Ҳаворийлар4/36-37).
Бугун биз халқ ишончига кириб, яхшилик қилиш, ёмонликлардан тийилиш ҳақида маърузалар қилиб, аслида эса уларнинг ҳуқуқларини поймол қилишдан тўхтамаётган, парда ортидан улар устидан кулиб келаётган черков роҳиблари ҳақида сўз юритамиз.