Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Шайх Нуриддин Холиқназар ҳазратлари Туркияга ташриф буюрди.

Нега фаластинликлар биринчи навбатда исроилликларга ҳужум қилишди?

«Албатта, ҳар бир умматнинг ўз қўриқчиси бўлади. Ислом уммати қўриқчиси Абу Убайда ибн Жарроҳ бўлади».(Термизий, 3791; «Саҳиҳи Ибн Ҳиббон», 7252; «Силсилатус-саҳиҳа», 4-441.)

Талаб қилинган енгилликлардан бири хоҳ у шахсий бўлсин, хоҳ ижтимоий - инсонлар ҳаётида фавқулодда ҳолатда рўй берувчи заруратларни эътироф этишдир.

Аллоҳнинг дўстлари бир қанча сифатлари билан ажралиб туради:

Имом Молик айтган: “Қалби бурилган одамга қулоғингдан жой берма. Чунки сенга бундан (бидъатдан) нима ўргатишини билмайсан, дейилар эди”.

Бу китоб кароҳият деб аталади. Кароҳият деганда макруҳ, яъни «ёмон кўрилган нарсалар» тушунилади ва ушбу китобда макруҳамаллар зикр қилинади ва баъзи амаллар-нинг макруҳ эмаслиги, яъни мубоҳлиги қайд қилинади. Макруҳнинг ўзи икки қисмга бўлиниб улар:

Аллоҳ таоло Анбиё сурасида марҳамат қилади:

Абдуллоҳ ибн Буср Мозаний розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Исломий Қаршилик Ҳаракати (ХАМАС) ҳарбий қаноти «шаҳид Иззеддин ал-Қассам бригадалари» матбуот котиби Абу Убайданинг нутқи:

Аллоҳ таоло айтади: «Қасамки, Биз Ўз пайғамбарларимизни аниқ ҳужжат (мўъжизалар, очиқ далил ва қатъий баёнатлар) билан юбордик ва улар билан бирга китоб ҳамда одамлар адолатни барпо қилишлари учун мезон-тарози тушурдик».(Ҳадид: 25)

Ислом унинг асосий тамойили мутлақ яккахудолик бўлган диндир. Унинг ақидаси - Аллоҳнинг бирлигини тан олиш ва Пайғамбар Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг элчилик вазифаси; унинг рисолати пайғамбарлар ва элчиларнинг олдинги барча рисолатларининг якуни эди.