Ислом (880)
«Бугунги кунда сизга динингизни мукаммал қилиб бердим. Сизга неъматимни батамом қилдим. Ва сиз учун Исломни дин деб рози бўлдим». (Моида сураси)
Подкатегории
Гуноҳи кабиралардан сўнг энди навбат ҳаромлиги қатъий бўлган гуноҳи сағираларга. Бирор инсон ҳеч бир замон гуноҳи сағиралар қилишдан саломат бўла олмайди. Шунинг учун ҳам у гуноҳи кабиралардан фарқланади. Беш вақт намоз, жумъа намози, рамазондаги рўза ва кечалари қилинган ибодатлар мана бундай кичик гуноҳларни ўчириб юборади. Саҳиҳҳадисда келади: “Беш вақт намоз, жумъа намози, рамазон рўзаси модомики гуноҳи кабиралар бўлмаса бир-бирларини орасидаги гуноҳи сағираларни ўчиради”.
1. Аҳли сунна ва жамоат китоб ва суннатга мувофиқ келган барча нарсани тасдиқлайди:
Бу турдаги кофирлар коинотнинг Парвардигори борлигига, ҳам Унинг фаришталари, китоблари, мўминларга жаннат ҳақида хушхабар бериб, кофирларни дўзахдан огохдантирувчи элчилари борлигига ҳам, қилиб ўтган амаллари учун жазо-мукофот бериладиган Охират борлигига ҳам ишонмайдилар. Улар Аллоҳ борлигини, пайғамбарни, элчини, Охират жазосини эътироф этмайдилар. Қуръон ундайлар ҳақида айтади:
Абдуллоҳ ибн Масъуд розияллоҳу анҳу айтганлар: “Мен кишининг ўрганган илмини унутишини ўзи қилган гуноҳ туфайли деб биламан”.
Мўмин кишига тавҳид илмининг нозик тафсилотларидан бири аниқ бўлмаса, бир олимни топиб, ундан сўраб билганича, дарҳол Аллоҳ таоло наздида нима тўғри бўлса шунга ишондим, дейиши вожиб бўлади. Сўраб билишни ортга суриши мумкин эмас. Билмаслиги (шак қилиши) узр бўлмайди. Билмаса (шак қилса) кофир бўлади.
Ибн Масъудрозияллоҳу анҳуданривоят қилинади:
Нега фаластинликлар биринчи навбатда исроилликларга ҳужум қилишди?
Талаб қилинган енгилликлардан бири хоҳ у шахсий бўлсин, хоҳ ижтимоий - инсонлар ҳаётида фавқулодда ҳолатда рўй берувчи заруратларни эътироф этишдир.
Аллоҳнинг дўстлари бир қанча сифатлари билан ажралиб туради:
Имом Молик айтган: “Қалби бурилган одамга қулоғингдан жой берма. Чунки сенга бундан (бидъатдан) нима ўргатишини билмайсан, дейилар эди”.
Бу китоб кароҳият деб аталади. Кароҳият деганда макруҳ, яъни «ёмон кўрилган нарсалар» тушунилади ва ушбу китобда макруҳамаллар зикр қилинади ва баъзи амаллар-нинг макруҳ эмаслиги, яъни мубоҳлиги қайд қилинади. Макруҳнинг ўзи икки қисмга бўлиниб улар:
Аллоҳ таоло Анбиё сурасида марҳамат қилади:
Абдуллоҳ ибн Буср Мозаний розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: