Ислом (880)
«Бугунги кунда сизга динингизни мукаммал қилиб бердим. Сизга неъматимни батамом қилдим. Ва сиз учун Исломни дин деб рози бўлдим». (Моида сураси)
Подкатегории
Ҳаётни ва инсонни Яратувчи Аллоҳ таъкидлайдики, инсоннинг фахрий миссияси жисмоний ўчоғидаги, ер юзидаги ҳамма нарса зебу зийнат сифатида яратилган. «Биз ер юзидаги нарсаларни, уларнинг қайсилари гўзалроқ амал қилишини синаш учун, зебу зийнат қилиб қўйганмиз. Албатта, Биз унинг юзидаги нарсаларни қуп-қуруқ тупроққа айлантиргувчимиз» (Каҳф сураси, 7-8).
Намознинг муҳимлиги ҳақида жуда яхши билан ҳолда биз барибир кўпинча бунга бепарво қараб, шошилинч кундалик ишлар уни иккинчи ўринга сиқиб чиқаришига имкон берамиз. Дарҳақиқат, шайтон васвасаси билан диндор одам баъзида намозга зерикарли мажбурият сифатида ёндаша бошлайди ва унинг ўрнига дунёвий нарсалардан қониқиш ва тинчланиш йўлини излай бошлайди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: «Албатта, Ислом ғариб ҳолда бошланган ва бошлангани каби ғарибликка қайтади. Бас, ғарибларга Тувбо бўлсин».(1) Муслим ривояти
Халқнинг хилоф илмига берилиб кетиши сабаби, мунозара ва жадал офатларининг тафсилотлари ва унинг мубоҳ бўлиши шартлари. Билгилки, Расулуллоҳдан (соллаллоҳу алайҳи васаллам) сўнг давлатни ҳидоятга эргашган хулафои рошидинлар бошқардилар. Улар Аллоҳ маърифатига эга олим, ҳукм чиқаришда етук фақиҳ, фатво беришда мустақил зотлар эди.
Иззатига бўйинлар таслим бўлган, Унинг нуридан барча зулматлар ёришиб кетган ва шариъатидан дунё ва охират обод бўлган Зотга ҳамду санолар бўлсин, бутун оламларга раҳмат қилиб юборилган пайғамбаримиз Муҳаммадга ва унинг аҳли байти ва саҳобаларига салавот ва саломлар бўлсин.
Рамазони ойининг охирги ўн кунлигида Қадр деб аталмиш бир кеча бордир. Бу кеча минг ойдан афзалдир. Барча мусулмонлар айни шу кечани исташлари, унинг баракотидан насибадор бўлишга уринишлари қадимдан маълум. Бу иштиёқнинг масдари Қуръони Каримдаги Қадр сураси ва Қадр кунининг фазли борасидаги келган ҳадиси шарифлардир.
Ҳизр алайҳиссалом тўғрисида гаплар ниҳоятда кўп. Бу гапларнинг ичида ҳақиқатга яқинидан ҳақиқатга узоқлари кўп. Кўпчиликнинг ичида Ҳизр алайҳиссалом абадий бир зот бўлиб, у киши кимга кўринса, кимга назарлари тушса ўша банданинг хоҳлаган нарсасида ёрдам берар эканлар, Ҳизр алайҳиссаломнинг бош бармоқларининг суяги йўқ экан, фалон ерда пистончига кўринган эканлар, ундоқ бўлган экан, бундоқ бўлган экан каби гаплар ниҳоятда кўп.
Ва: «Эй Роббимиз, албатта, биз бошлиқларимизга ва катталаримизга итоат қилдик. Бас, улар бизни йўлдан оздирдилар. Эй Роббимиз, сен уларга азобдан икки ҳисса бергин ва уларни катта лаънатлаш ила лаънатлагин!» дедилар. (Аҳзоб, 67-68)
Ислом динида "Лайлат ул-қадр" – Қадр кечаси улуғланиши барчага аён ҳақиқат. Ушбу муборак кечани мусулмонлар алоҳида орзиқиб кутадилар, бу кечада алоҳида эҳтимом билан ибодатлар ва яхши амаллар қиладилар. Қадр кечасининг аниқ қайси кунда бўлиши маълум эмас. Бу борада олимлар ўртасида жуда кўп ва кучли ихтилофлар мавжуд.
Қуръони Каримнинг исмларидан бири «Китоб»дир. Шаръий манбаларда, мисол учун фиқҳ, ҳадис ва бошқа илмлардаги баҳсларда «Китоб» дейилса, Қуръони Карим тушунилади. Ушбу бобда Қуръони Карим ва Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг Суннатларини маҳкам тутиш, уларга оғишмай амал қилиш зарурлиги ҳақида сўз кетади. Бу иш ҳам Ислом ва Иймоннинг ажралмас қисми бўлгани учун «Ислом ва Иймон китоби»дан бир боб шаклида келтирилмоқда.
Ҳар йили Рамазонга бир икки ҳафта қолганида мен ўзимча муқаддас ойда нима қилишим кераклиги ҳақида режалар туза бошлайман. Ҳар йилги Рамазонда Аллоҳ таоло билан қандайдир янги муносабатлар бошланишига умид қиламан. Ўзимча яхши мусулмон бўлишга ва айнан ўша Рамазонда ўзимининг ёмон одатларим устидан ғолиб бўлишга ваъдалар бераман. Бироқ шу вақтгача ваъдаларим биттаси ҳам амалга ошмади. (((
Аллоҳ таоло буюрадики: «Эй мўминлар, тақволи кишилар бўлишингиз учун сизлардан илгари ўтганларга фарз қилингани каби сизларга ҳам саноқли кунларда рўза тутиш фарз қилинди. Энди сизлардан бирон киши хаста ёки мусофир бўлса, у ҳолда (рўза тутолмаган кунларининг) саноғини бошқа кунларда тутади...» (Бақара сураси, 183–184).
Меҳрибон ва раҳмли Аллоҳ номи билан
Аллоҳга ҳамд ва сўнгидан пайғамбар келмайдиган зотга дуо ва саломлар бўлсин. Аммо баъд: