Фиръавн ва унинг атрофидагилар ўзларининг ширк эътиқодларида шу қадар ўжарлик билан қаттиқ туриб олдиларки, ҳатто уларга ҳазрати Мусо (алайҳиссалом) пайғамбар қилиб юборилиб, кўплаб мўъжизалар кўрсатганларида ҳам бузуқ ақидаларидан қайтмадилар. Улар пайғамбарни очиқдан-очиқ мазах қилишиб, ёлғончига чиқардилар, жонларига қасд қилдилар, Аллоҳ Таолонинг биру борлигига куфр келтирдилар. Ояти карималарда Аллоҳ Таоло бу золим қавмни инсофга чақириш учун турли хил бало-офатларга гирифтор қилганлиги хабар қилинган.

90-йилларнинг бошида дунёдаги энг йирик газеталарнинг биринчи саҳифалари ғоят муҳим археологик топилмалар ҳақидаги хабарлар билан тўлиб-тошди. Археологик қазилмалар пайтида қадимги араб шаҳри топилган эди. Бу топилма тарих фани учун ниҳоятда муҳим бўлди, чунки бу шаҳарнинг мавжудлиги кўпгина мунозараларга сабаб бўлиб келарди. Энг муҳими - бу шаҳарнинг номи қуръони Каримда ҳам, кўпгина тарихий қўлёзмаларда, йилномаларда зикр қилинган эди. Бу шаҳарда Од қавми яшаган эди.

Жаҳон пролетариати раҳнамоси Владимир Илич Улянов-Ленин ҳамон дам олаётган мақбарага биринчи қарашдаёқ унинг шакли рус меъморчилигига бегона экани аён бўлади. Шу билан бирга, у инқилобдан олдин Муқаддас Синод хизматида бўлган рус меъмори Алексей Викторович Шчусев томонидан қурилган, олдин у черковлар қурган ва Киев-Печерск Лаврадаги черков иконостазини лойиҳалаган.

Ўзбекистон ҳукумати ва тарихчилари жабр кўрган ва кейинчалик оқланган ҳар бир инсонни юзага чиқаришга ҳаракат қилмоқда. Кремл оммавий ахборот воситалари бундай фаолиятни «Россияга қарши» ҳаракат деб атайди.

Бугун бутун дунёнинг кўз ўнгида амалга оширилган Суриядаги тинч аҳоли қатлиоми бош ижрочиларидан Россия шунга ўхшаш қатлиомни 84 йил аввал Украинада ҳам амалга оширган. Совет Россияси Украинада сунъий қаҳатчилик уюштириб, 8 миллион кишининг ўлимига сабаб бўлганди. Худди шундай сунъий очарчилик Қозоғистон шимолидаги аҳолига ҳам раво кўрилган. (Лекин бу ҳақда бошқа мақолада ёзамиз.)